Het bedrijf dat dit jaar is uitgeroepen tot beste Ondernemer van Noordenveld 2018 is Cruwijn Roden. De Commissie van Aanbeveling was erg onder de indruk van de ondernemers Bertjan Stadman en partner Jeanet Noppert. Sinds de opening van de wijnspeciaalzaak in 2012 hebben de ondernemers zich continu laten zien op de markt. De jury spreekt dan ook van een uniek bedrijf die blijft innoveren door kansen en uitdagingen te zien.
Samen met andere zaken is Cruwijn maatschappelijk betrokken door veelvoudig de samenwerking aan te gaan. De jury was ook erg te spreken over hoe Cruwijn bezig is met duurzaamheid. Zo heeft Cruwijn wijnen in het assortiment die duurzaam geproduceerd worden, wordt er gewerkt met gerecyclede papieren tassen en wordt de bevoorrading gecentraliseerd zodat er maar één vrachtwagen wordt ingezet in plaats van acht. De Commissie van Aanbeveling noemt het een terechte winnaar, die aan alle eisen van de Ondernemersprijs voldoet.
NOORDENVELD – Ga er maar aan staan. Dat je uit vijf bedrijven ‘de beste’ moet kiezen. Dat je na een indrukwekkende bedrijfsbezoeken toch vier ondernemers teleur moet stellen. En dus stond vrijdagmiddag de jury van ‘Het Beste Bedrijf van Noordenveld’ het huilen nader dan het lachen. Werkelijk. Gevoel. Verstand. Droge feiten. Kies dan maar. Bovendien: hoe vergelijk je een ondernemer die het van pannenkoeken moet hebben met iemand die doorgaans fietsen repareert en verkoopt? Moeilijk, bijkans onmogelijk. En toch moest er gekozen worden. En het werd Cruwijn, het bedrijf van Bertjan en Jeanet.Vrijdagmorgen om 9.30 uur kwam de jury naar de Krant. Goed gedocumenteerd; want zij wisten uiteraard ook wie de finalisten waren. En meteen al die twijfel. Het ‘gevoel’ bij de ondernemers. Er zal straks -over een paar uur- toch één winnaar zijn, en dus vier ‘verliezers’. Want finalist of niet, niet op het ereschavot voelt als verliezen. Als nummer twee ben je de eerste verliezer. Joop Zoetemelk kan er een dik boek over schrijven. Maar: het feit dat je als ondernemer in deze moeilijke tijd finalist bent, is wel degelijk een prestatie. Is ontzettend knap. Geeft het ondernemerschap aan. Want ook de benodigde stemmen om de finale te halen, komen niet aanwaaien. En toch wringt het bij de jury, die voor de derde keer bestaat uit Ids Dijkstra, Gonda Wolters en Wilma van der Laan. En dus, al voor de jury op pad gaat, wordt een lastige beslissing genomen. ‘Dit is ons laatste jaar. Het is echt geweldig om te doen, maar het is goed zo. Frisse kijk. Is goed. Ook voor jullie’, zegt Ids, nog net niet huilend. De laatste op de lijst is Cruwijn. Van Bertjan en Jeanet. Bijna drie jaar gevestigd in de Molenhof. Moet je ook maar durven: een nogal specialistische zaak starten in de crisis. Waarom? Vooral omdat je overtuigd bent van je visie. Precies weet wat je wilt en investeert in je klant. Luistert ook. Want niet voor niets paste Bertjan steeds weer zijn zaak aan. Aan de wensen van de klant. Bertjan en Jeanet hebben hun oren niet voor niets gekregen.
Cruwijn. Specialist in wijnen en gedestilleerd. Partyservice ook. Bertjan hoef je niets over wijn te vertellen. Bertjan en Jeanet hebben de rode loper uitgerold voor de jury. Er wordt alcoholvrije maar echt overheerlijke wijn geserveerd en er zijn hapjes van Ilse. Niet toevallig, want Cruwijn is van het samenwerken. Vanaf de eerste minuut. Want, en dat is Bertjan’s stellige mening, samen sta je gewoon sterker. Behalve de hapjes en drankjes heeft Bertjan een bedrijfspresentatie gemaakt. Op de laptop. Bertjan laat alles zien. Licht alles toe en kan helder en duidelijk uitleggen waar hij met zijn bedrijf naar toe wil. ‘Het is gemakkelijker snel op een bepaald niveau te komen dan er te blijven. Dat is dus de komende periode ons doel. Dit niveau in elk geval handhaven. En natuurlijk blijven innoveren en blijven luisteren.’ De wijnproefkast, ook zoiets unieks voor Noord Nederland. De kennis. De visie. Hier werken vakmensen. Met ongelooflijk veel passie. Inzet. Kennis. En nog jong. Stadman zet zich bovendien in voor het dorp. Nogal. Er is amper nog een commissie waar hij geen zitting in heeft. ‘Je moet zorgen voor het dorp waarvan je eet’, zegt hij. Bertjan somt vervolgens de activiteiten op waaraan zijn bedrijf meedoet. Sint Maarten bijvoorbeeld. Dan staat de zaak vol met tafels en kunnen kinderen hun eigen zak snoep samenstellen. Dat soort dingen maken Cruwijn bijzonder. Heel bijzonder. Bertjan kan nog uren doorpraten, de moed zakt de jury ondertussen in de schoenen. Ze gaan vergaderen. Er moeten wat lastige knoopjes doorgehakt worden. Dat doorhakken van knoopje valt niet mee. Nooit eerder zat de jury langer bijeen. Nooit eerder werd er zoveel gezucht. Zelden viel het een jury zwaarder een winnaar aan te wijzen. Zo goed werden de genomineerde bedrijven beoordeeld. Vakmensen. Passie. Kennis. ‘En het zijn allemaal, echt stuk voor stuk, van die leuke mensen’, zegt Ids, als altijd verder de meest zakelijke van het stel. Hij is niet voor niets voorzitter. Het is dan ook Dijkstra die na zeker drie kwartier de zaken eens helder tegen het licht houdt. Emoties uitschakelt. Wat volgt is een nog diepere zucht en het verlossende woord.
Cruwijn.
Het is zaterdagavond. Bertjan Stadman loopt met zijn Jeanet- onderschat zeker ook haar bijdrage niet!- de Winsinghhof binnen. Hij wordt gefeliciteerd. Mensen lijken zich allemaal in de keuze van de jury te kunnen vinden. ‘Ik was vandaag haast een bloemist.’ Bertjan doelt op de talloze boeketten die hij van andere ondernemers kreeg. De eerste op zaterdag was van De Fiets, nota bene ‘concurrent’. ‘Ik vind het echt geweldig en ben zo trots. Ik kan dat niet eens goed uitleggen’, zegt Bertjan. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Mooie winnaar hoor!